II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA

Absolwenci posiadają wiedzę z zakresu: fizyki, chemii i informatyki, nauk o włóknie, obróbki włókna, technologii wytwarzania i konfekcjonowania tekstyliów oraz metrologii włókienniczej. Absolwenci posiadają umiejętności wykorzystywania wiedzy w pracy i życiu codziennym, komunikowania się z otoczeniem, a także zarządzania i kierowania zespołami ludzkimi w przemyśle oraz małych i średnich przedsiębiorstwach związanych z włókiennictwem. Posiadają umiejętności kierowania zespołami ludzkimi wykonującymi zadania zlecone, a także zakładania i prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

Absolwenci przygotowani są do: prac wspomagających projektowanie w: przemyśle włókienniczym, jednostkach gospodarczych oraz przemysłowym zapleczu badawczym; zarządzania zespołami ludzkimi w przemyśle oraz jednostkach gospodarczych; doradztwa techniczno-ekonomicznego w zakresie włókiennictwa; oceny i badania obiektów włókienniczych oraz obrotu handlowego obiektami włókienniczymi. Absolwenci przygotowani są do pracy w: małych, średnich i dużych przedsiębiorstwach przemysłu włókienniczego, przemysłów pokrewnych oraz włókienniczych zakładach wytwórczych; zapleczu badawczo-rozwojowym przemysłu włókienniczego i przemysłów pokrewnych; jednostkach doradczych i projektowych; kontroli jakości z zakresu włókiennictwa; przedsiębiorstwach obrotu obiektami włókienniczymi oraz służbach celnych. Absolwenci znają język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz posiadają umiejętności posługiwania się językiem specjalistycznym z zakresu kierunku kształcenia. Absolwenci są przygotowani do podjęcia studiów drugiego stopnia.

III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA

III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.3. WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

A.       GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH

1.       Kształcenie w zakresie matematyki

Treści kształcenia: Postać kartezjańska i trygonometryczna. Działania na liczbach zespolonych. Rozwiązywanie równań. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej. Funkcje cyklometryczne. Pochodne. Symbole nieoznaczone, reguła de l’Hospitala. Asymptoty. Wypukłość, wklęsłość i punkty przegięcia. Badanie przebiegu zmienności funkcji. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Całka nieoznaczona, metody całkowania. Całka oznaczona – interpretacja geometryczna. Podstawowe twierdzenia rachunku całkowego. Przykłady zastosowań całki oznaczonej w geometrii. Całka niewłaściwa. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna. Zmienne losowe. Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych. Skokowe oraz ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa. Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych. Przestrzeń euklidesowa. Zbiory liczbowe. Granica i ciągłość funkcji dwóch zmiennych. Pochodne cząstkowe. Ekstrema funkcji dwóch zmiennych. Funkcja uwikłana.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania narzędzi i metod matematycznych potrzebnych do rozwiązywania zadań inżynierskich z zakresu włókiennictwa.

2.       Kształcenie w zakresie chemii

Treści kształcenia: Budowa atomu, układ okresowy pierwiastków. Związki chemiczne, równania chemiczne, stechiometria. Wiązania chemiczne i oddziaływania międzycząsteczkowe. Reakcje chemiczne. Stany skupienia materii. Związki nieorganiczne – rodzaje, otrzymywanie, właściwości, zastosowania. Związki organiczne – klasyfikacja, nazewnictwo. Stereochemia i izomeria związków organicznych. Węglowodory – własności fizyczne i chemiczne, zastosowania we włókiennictwie. Fluorowcopochodne węglowodorów. Alkohole, fenole, aldehydy, ketony, etery – otrzymywanie, budowa, własności, zastosowania we włókiennictwie. Aminy, amidy, nitrozwiązki – budowa i własności.  Aminokwasy i peptydy – budowa i własności.. Cukry, tłuszcze – budowa i własności. Związki wielofunkcyjne. Mydła i środki piorące. Estry kwasów karboksylowych jako tworzywa włókiennicze. Elementy termodynamiki chemicznej, termochemia. Termodynamiczne kryteria równowagi, stała równowagi. Równowagi fazowe. Termodynamika roztworów i procesu mieszania. Kinetyka chemiczna, kataliza. Adsorpcja, napięcie powierzchniowe, zjawiska kohezji i adhezji. Przepływ lepki. Zjawisko dyfuzji. Zjawisko osmozy. Koloidy. Elementy elektrochemii – roztwory elektrolitów (dysocjacja jonowa, reakcje jonowe, hydroliza), przewodnictwo elektrolitów, ogniwa, elektroliza. Elektryczne i optyczne własności cząstek. Elementy spektroskopii. Elementy analizy chemicznej.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia podstawowych procesów chemicznych; wykonywania obliczeń chemicznych; stosowania wiedzy chemicznej w rozwiązywaniu problemów technologicznych; interpretacji przebiegu procesów włókienniczych; wyznaczania wielkości fizykochemicznych; wykonywania analiz chemicznych; opracowywania wyników pomiarów.

3.       Kształcenie w zakresie fizyki

Treści kształcenia: Podstawy mechaniki klasycznej. Podstawy termodynamiki fenomenologicznej. Wybrane zagadnienia z hydrostatyki i hydrodynamiki. Grawitacja. Drgania i ruch falowy. Elektryczne i magnetyczne własności materii. Elektryczność. Fale elektromagnetyczne. Optyka geometryczna i falowa. Elementy fizyki ciała stałego. Dualizm korpuskularno-falowy materii. Kwantowa natura promieniowania i materii. Elementy fizyki kwantowej. Elementy fizyki relatywistycznej. Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Podstawy fizyki jądrowej. Promieniowanie słoneczne. Elementy kosmologii.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: pomiaru wielkości fizycznych; rozumienia zjawisk i procesów fizycznych w przyrodzie; wykorzystywania praw przyrody w technice i życiu codziennym.

4.       Kształcenie w zakresie informatyki

Treści kształcenia:  Architektura systemów komputerowych. Podstawy algorytmiki. Bazy danych i relacyjne bazy danych. Kompilatory i języki programowania. Programowanie proceduralne i obiektowe. Język programowania. Techniki multimedialne. Strony www, grafika, animacja. Oprogramowanie do obliczeń inżynierskich i badań. Sieci komputerowe. Usługi sieciowe. Systemy komputerowego wspomagania w technice. Komputerowe wspomaganie prac inżynierskich we włókiennictwie.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: korzystania z komputerowego wspomagania w rozwiązywaniu zagadnień technicznych.

B.       GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH

1.       Kształcenie w zakresie nauki o włóknie

Treści kształcenia: Budowa cząsteczkowa i nadcząsteczkowa polimerów włóknotwórczych – podstawowe parametry charakteryzujące makrocząsteczki, stany agregacji makrocząsteczek, hipotezy budowy nadcząsteczkowej włókien, orientacja wewnętrzna i krystaliczność włókien. Podstawowe własności włókien, parametry budowy cząsteczkowej i nadcząsteczkowej. Podział systematyczny surowców włókienniczych: włókna naturalne (roślinne, zwierzęce), włókna sztuczne (celulozowe, octanowe, białkowe, alginianowe, chitozanowe) oraz włókna syntetyczne (poliamidowe, poliestrowe, poliakrylonitrylowe, polipropylenowe, polichlorowinylowe, poliuretanowe). Charakterystyka włókien naturalnych i chemicznych pod kątem budowy cząsteczkowej i nadcząsteczkowej, cech makroskopowych, własności fizycznych i fizyko-chemicznych oraz cech użytkowych. Zakres stosowania włókien.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania włókien; identyfikacji składu surowcowego tekstyliów; oceny podstawowych parametrów jakości włókien.

2.       Kształcenie w zakresie struktury tkanin i technik wytwarzania tekstyliów

Treści kształcenia: Fizykomechaniczne podstawy przetwórstwa przędziwa w produkt liniowy. Surowce i produkty liniowe. Przegląd ważniejszych technologii produktów liniowych – klasycznych i dostosowanych do nowoczesnych surowców. Kryteria oceny jakości surowców włókienniczych, półproduktów i produktów. Podstawowe pojęcia i parametry struktury tkaniny – sposoby przedstawiania struktury, zasady rysunku tkackiego splotu, oznaczania symbolicznego splotów, podział splotów, sploty zasadnicze. Kolejność zadań i cel procesów przygotowawczych do wytwarzania tkanin. Zasady tkania. Budowa i działanie krosna jednoprzesmykowego. Sposoby wątkowania – wątkowanie: czółenkiem, rapierami, chwytakami, dyszami. Techniczne warunki tkania, wskaźniki produkcyjne różnych systemów tkania. Budowa i technologia rządkowych dzianin o splotach nabraniowych, pochodnych i żakardowych. Budowa i technologia kolumienkowych dzianin o splotach wieloigielnicowych, wątkowych i ażurowych. Techniki formowania runa z włókien i bezpośrednio z roztworów lub stopów polimerów. Techniki łączenia włókien w runie – mechaniczne, fizyko-chemiczne, chemiczne. Maszyny do formowania runa metodą zgrzeblarkową, papierniczą, aerodynamiczną, pneumotermiczną i spod filiery. Maszyny do łączenia włókien w runie metodą igłowania mechanicznego i wodnego, wykurczania, łączenia adhezyjnego.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: posługiwania się wiedzą technologiczną w przemyśle; projektowania i realizacji technologii w zależności od przędziwa; oceny jakości półproduktów i produktów w oparciu o normy krajowe i międzynarodowe.

3.       Kształcenie w zakresie konfekcjonowania tekstyliów

Treści kształcenia: Konfekcjonowane produkty tekstylne i ich funkcje. Własności użytkowe konfekcjonowanych produktów tekstylnych. Komfort użytkowania konfekcjonowanych produktów tekstylnych. Struktura konfekcjonowanych produktów tekstylnych – komponenty tekstylne. Produkcja produktów konfekcjonowanych a wymagania materiałowe. Gospodarność surowcowa w procesach konfekcjonowania. Przygotowanie produkcji – technologiczne, materiałowe, techniczne i organizacyjne. Automatyzacja procesów przygotowania produkcji. Produkcja wykrojów, systemy produkcji. Modernizacja i automatyzacja procesów produkcji wykrojów. Ściegi, szwy i węzły konstrukcyjne produktów konfekcjonowanych. Podstawowe maszyny szyjące. Maszyny specjalistyczne o otwartym i zamkniętym cyklu technologicznym. Procesy obróbki cieplnej i formowania tekstyliów. Podstawowe maszyny prasowalnicze i ich parametry pracy. Obróbka cieplna – tendencje rozwojowe. Systemy organizacyjne – ich struktura w procesach konfekcjonowania tekstyliów.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: opisu własności użytkowych konfekcjonowanych obiektów tekstylnych; przygotowania produkcji; realizacji procesów łączenia nitkowego i klejowego; obróbki cieplnej tekstyliów, rozumienia specyfiki zespołowych form organizacji pracy.

4.       Kształcenie w zakresie chemicznej obróbki włókna

Treści kształcenia: Obróbka wstępna i bielenie produktów z włókien celulozowych (bawełny, włókien wiskozowych, lnu). Uszlachetnianie produktów bawełnianych – merceryzacja. Pranie, bielenie i karbonizacja produktów wełnianych. Bielenie produktów z włókien syntetycznych, ogólne zasady bielenia mieszanek włókienniczych. Optyczne rozjaśnianie produktów włókienniczych. Kąpiele barwiące, zjawiska powierzchniowe. Sposoby barwienia. Dyfuzja i utrwalanie się barwników we włóknach, odporność wybarwień. Barwienie produktów z włókien celulozowych. Barwienie produktów z włókien wełnianych. Stabilizacja termiczna i barwienie produktów z włókien poliamidowych. Barwienie produktów z włókien poliakrylonitrylowych. Stabilizacja termiczna i barwienie produktów z włókien poliestrowych. Drukowanie produktów włókienniczych. Maszyny i urządzenia drukarni. Komponenty farby drukarskiej. Rodzaje druku – transferowy, pigmentowy, barwnikami reaktywnymi, kadziowymi, azowymi tworzonymi na włóknie, jonowymi, zawiesinowymi. Apreturowanie produktów włókienniczych. Rodzaje wykończeń. Spilśnianie produktów wełnianych. Apretura zmiękczająca i usztywniająca. Apretura wodoodporna, ognioodporna, przeciwgniotliwa, przeciwkurczliwa, przeciwmolowa, przeciwpilingowa i antyelektrostatyczna. Zjawisko brudzenia się produktów włókienniczych, rodzaje brudu. Aktywne i pasywne wykończenia przeciwbrudowe.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: projektowania i doboru technologii obróbki produktu stosownie do własności surowca włókienniczego; stosowanych środków chemicznych i zamierzonych efektów wykończenia.

5.       Kształcenie w zakresie technologii włókien chemicznych

Treści kształcenia: Otrzymywanie polimerów włóknotwórczych z polimerów naturalnych i syntetycznych – kształtowanie procesu wytwarzania, własności polimerów. Etapy wytwarzania włókien chemicznych – przygotowanie płynów przędzalniczych, formowanie włókien, obróbka mechaniczno-termiczna, wykończenie włókien. Metody formowania włókien chemicznych. Technologie otrzymywania włókien chemicznych – kształtowanie procesu wytwarzania w zależności od budowy tworzywa włóknotwórczego. Kierunki modyfikacji procesu otrzymywania włókien chemicznych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: posługiwania się wiedzą z zakresu otrzymywania i badania polimerów włóknotwórczych i włókien chemicznych; doboru polimerów do odpowiedniej technologii otrzymywania włókien; analizy surowców dla uzyskania określonego rodzaju włókien; kontroli procesu otrzymywania włókien chemicznych; oceny własności włókien.

6.       Kształcenie w zakresie metrologii włókienniczej

Treści kształcenia: Klasyfikacja tekstyliów. Własności technologiczne i użytkowe tekstyliów. Wzorce i narzędzia miernicze. Metody miernicze bezpośrednie i pośrednie. Warunki ogólne prowadzenia pomiarów. Statystyczne metody opracowywania wyników pomiarów. Charakterystyka testów statystycznych nieparametrycznych i parametrycznych. Metody statystycznej kontroli jakości. Metody pomiaru podstawowych charakterystyk technologicznych i własności tekstyliów: gęstości, masy liniowej i powierzchniowej, nierównomierności rozkładu masy, skrętu nitek, długości włókien, własności wytrzymałościowych przy obciążeniach jedno i wielokrotnych, sprężystości, przewiewności, odporności na mięcie, odporności na wypychanie powietrzem i kulką, odporności na ścieranie, odporności na pilling, układalności oraz odporności na wybarwienia.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania metod i narzędzi pomiarowych do oceny charakterystyk obiektów włókienniczych i własności tekstyliów.

7.       Kształcenie w zakresie mechaniki technicznej

Treści kształcenia: Pojęcia podstawowe mechaniki ciał doskonale sztywnych. Zasady statyki. Klasyfikacja więzów. Zbieżny układ sił – wypadkowa, warunki równowagi. Moment siły względem punktu i osi. Para sił. Przestrzenny układ sił – redukcja do punktu, warunki równowagi. Modelowanie włókien i liniowych produktów włókienniczych z punktu widzenia mechaniki ciał odkształcalnych. Siły wewnętrzne w jednowymiarowych ciałach odkształcalnych. Rozciąganie, skręcanie i zginanie włókien i liniowych produktów włókienniczych – naprężenia, odkształcenia, warunek wytrzymałościowy. Wytrzymałość złożona. Zjawisko wyboczenia prętów przy osiowym ściskaniu. Opis położenia punktu w przestrzeni. Wektor prędkości i przyspieszenia punktu. Ruch postępowy, obrotowy i płaski ciała sztywnego. Prawa Newtona – równania ruchu punktu i ciała sztywnego. Zasada d'Alemberta dla punktu i ciała sztywnego.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: analizy sił działających na ciało; wyznaczania sił reakcji; określania stopnia wytężenia i deformacji prostych ciał rzeczywistych modelujących rzeczywiste jednowymiarowe struktury włókiennicze; analizy ruchu poruszających się ciał.

8.       Kształcenie w zakresie elektrotechniki i elektroniki

Treści kształcenia: Obwody prądu stałego – prawa Ohma, Kirchhoffa, Joule’a. Włókiennicze materiały przewodzące prąd elektryczny. Elektryzacja w procesach włókienniczych. Obwody magnetyczne. Włókiennicze materiały magnetyczne. Obwody prądu przemiennego. Prąd trójfazowy. Maszyny i urządzenia elektryczne – transformator, silnik asynchroniczny klatkowy. Silnik asynchroniczny w napędzie maszyn włókienniczych i odzieżowych. Pasmowy model energetyczny ciała stałego. Złącze pn. Przyrządy półprzewodnikowe – dioda prostownicza i Zenera, tranzystor bipolarny i polowy, tyrystor, przyrządy optoelektroniczne. Włókna światłowodowe w tekstyliach. Układy analogowe – wzmacniacz operacyjny i instrumentalny, integrator, generator RC, filtr. Prostowniki sterowane. Układy cyfrowe – bramki, przerzutniki. Aplikacja układów elektronicznych w sektorze włókienniczym i odzieżowym.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: interpretacji zjawisk zachodzących w obwodach elektrycznych i elektronicznych; analizy działania urządzeń elektrycznych i układów elektronicznych; syntezy prostych układów logicznych.

9.       Kształcenie w zakresie automatyki

Treści kształcenia: Otwarte i zamknięte układy sterowania. Własności podstawowych elementów i układów automatyki w procesach włókienniczych i odzieżowych –proporcjonalnych, inercyjnych pierwszego rzędu, całkujących, różniczkujących, oscylacyjnych. Regulacja i regulatory w zastosowaniach włókienniczych i odzieżowych – regulatory ciągłe, regulacja dwustawna, sterowanie logiczne, regulatory cyfrowe. Jakość układów automatycznej regulacji – błędy regulacji: statyczne i dynamiczne, stabilność. Synteza układów regulacji w procesach włókienniczych i odzieżowych – identyfikacja obiektów, nastawy regulatorów, korekcja dynamiczna. Elementy robotyki – czujniki i napędy robotów przemysłowych. Elementy automatyzacji procesów włókienniczych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: interpretacji stanów dynamicznych występujących w elementach i obiektach układów regulacji; rozumienia i analizy działania układów regulacji w procesach włókienniczych; syntezy prostych układów regulacji; pomiaru wielkości występujących w zautomatyzowanych procesach włókienniczych.

10.   Kształcenie w zakresie maszynoznawstwa i grafiki inżynierskiej

Treści kształcenia: Elementy maszynoznawstwa. Klasyfikacja maszyn. Rzut prostokątny. Geometryczne kształtowanie form technicznych. Normalizacja i unifikacja zapisu konstrukcji. Odwzorowanie i wymiarowanie elementów maszynowych. Schematy i rysunki złożeniowe. Graficzne przedstawianie połączeń elementów maszyn. Wymiarowanie, oznaczenia tolerancji, chropowatości i cech powierzchni elementów. Wprowadzanie zmian. Komputerowe wspomaganie projektowania (CAD – Computer Aided Design)) i jego zastosowania we włókiennictwie.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: graficznego przedstawiania elementów maszyn i układów mechanicznych z zastosowaniem komputerowego wspomagania.

11.   Kształcenie w zakresie zarządzania

Treści kształcenia: Podstawy teorii zarządzania. Cykl produkcyjny. Zasady organizacji pracy. Jakość pracy i produktu. Metody i techniki zarządzania jakością. Standardy zarządzania jakością – ISO z serii 9000. Zarządzanie bezpieczeństwem produktu i dobrej praktyki. Zarządzanie bezpieczeństwem pracy. Systemy oceny zgodności. Procesy decyzyjne. Motywacyjne techniki zarządzania. Prawne podstawy ochrony pracy. Koncepcja zrównoważonego rozwoju. Systemy zarządzania środowiskowego według ISO serii 14000 oraz norm krajowych i międzynarodowych. Czysta produkcja elementem zarządzania środowiskowego. Ekonomiczne i prawne aspekty funkcjonowania systemów zarządzania. Najlepsze dostępne praktyki, techniki i technologie. Projektowanie strategii przedsiębiorstwa. Zintegrowane systemy zarządzania jakością, środowiskiem i bezpieczeństwem.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania zasad organizacji pracy i zintegrowanego zarządzania w działaniach technicznych.

IV. PRAKTYKI

Praktyki powinny trwać nie krócej niż 4 tygodnie.

Zasady i formę odbywania praktyk ustala jednostka uczelni prowadząca kształcenie.

V. INNE WYMAGANIA

1.        Programy nauczania powinny przewidywać zajęcia z zakresu wychowania fizycznego – w wymiarze 60 godzin, którym można przypisać do 2 punktów ECTS; języków obcych – w wymiarze 120 godzin, którym należy przypisać 5 punktów ECTS; technologii informacyjnej – w wymiarze 30 godzin, którym należy przypisać 2 punkty ECTS. Treści kształcenia w zakresie technologii informacyjnej: podstawy technik informatycznych, przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne, bazy danych, grafika menedżerska i/lub prezentacyjna, usługi w sieciach informatycznych, pozyskiwanie i przetwarzanie informacji – powinny stanowić co najmniej odpowiednio dobrany podzbiór informacji zawartych w modułach wymaganych do uzyskania Europejskiego Certyfikatu Umiejętności Komputerowych (ECDL – European Computer Driving Licence).

2.        Programy nauczania powinny zawierać treści humanistyczne w wymiarze nie mniejszym niż 60 godzin, którym należy przypisać nie mniej niż 3 punkty ECTS.

3.        Programy nauczania powinny przewidywać zajęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii.

4.        Przynajmniej 50% zajęć powinny stanowić seminaria, ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne i projektowe, względnie pracownie problemowe.

5.        Student otrzymuje 15 punktów ECTS za przygotowanie pracy dyplomowej (projektu inżynierskiego) i przygotowanie do egzaminu dyplomowego.

ZALECENIA

1.        Wskazana jest znajomość języka angielskiego.

2.        Przy tworzeniu programów nauczania mogą być stosowane kryteria FEANI (Fédération Européenne d'Associations Nationales d'Ingénieurs).

lista kierunków:

Włókiennictwo - studia inżynierskie