Technologia drewna - studia I stopnia

II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA

Absolwenci posiadają wiedzę z zakresu: nauk o drewnie; mechanicznej obróbki drewna i tworzyw drzewnych; chemicznego przetwórstwa surowców drzewnych; konstrukcji i technologii mebli i wyrobów z drewna; użytkowania maszyn i narzędzi do obróbki drewna; użytkowania urządzeń transportowych stosowanych przy obróbce drewna; obsługi aparatury diagnostycznej i pomiarowej stosowanej w obróbce drewna oraz systemów projektowych obróbki i przetwórstwa drewna i tworzyw drzewnych wykorzystujących techniki informatyczne.

Absolwenci są przygotowani do: udziału w projektowaniu i realizacji procesów technologicznych mechanicznej obróbki drewna i tworzyw drzewnych; chemicznego przetwórstwa surowców drzewnych oraz konstrukcji i technologii mebli i wyrobów z drewna; wykonywania prac wspomagających projektowanie maszyn do obróbki drewna i tworzyw drzewnych; nadzoru eksploatacji maszyn; doboru materiałów inżynierskich stosowanych na narzędzia do obróbki drewna i tworzyw drzewnych; pracy w zespole, koordynacji prac zespołu i oceny wyników pracy zespołu oraz sprawnego posługiwania się technikami komputerowymi.

Absolwenci są przygotowani do pracy w: przedsiębiorstwach przemysłu drzewnego oraz w innych wykorzystujących drewno i wyroby jego przetwórstwa, a także zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją maszyn i narzędzi do obróbki drewna i tworzyw drzewnych; jednostkach projektowych, konstrukcyjnych i technologicznych; jednostkach organizujących produkcję i automatyzację procesów technologicznych obróbki i przetwórstwa drewna oraz tworzyw drzewnych; jednostkach odbioru technicznego wyrobów z drewna i tworzyw drzewnych; jednostkach akredytacyjnych i atestacyjnych; jednostkach badawczych i konsultingowych związanych z obróbką i przetwórstwem drewna i tworzyw drzewnych oraz technologią mebli i wyrobów z drewna oraz jednostkach gospodarczych i administracyjnych wymagających wiedzy technicznej i informatycznej w zakresie obróbki i przetwórstwa drewna i tworzyw drzewnych oraz technologii mebli i wyrobów z drewna. Absolwenci studiów znają język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz posiadają umiejętności posługiwania się językiem specjalistycznym z zakresu kierunku kształcenia. Absolwenci są przygotowani do podjęcia studiów drugiego stopnia.

III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA

III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBAPUNKTÓW ECTS

III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

A.     GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH

1. Kształcenie w zakresie matematyki

Treści kształcenia: Podstawy geometrii analitycznej. Szeregi liczbowe. Funkcje, relacje i zbiory. Algebra macierzy. Rozwiązywanie układów równań liniowych. Rachunek różniczkowy i całkowy funkcji jednej zmiennej. Rachunek różniczkowy i całkowy funkcji wielu zmiennych. Równania różniczkowe zwyczajne. Elementy logiki matematycznej. Statystyka matematyczna. Planowanie eksperymentu.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: matematycznego opisu zjawisk; formułowania modeli matematycznych i ich wykorzystania.

2. Kształcenie w zakresie fizyki

Treści kształcenia: Podstawy mechaniki klasycznej i termodynamiki. Elementy hydromechaniki. Grawitacja. Drgania i fale w ośrodkach sprężystych. Elektryczne i magnetyczne własności materii. Elektryczność. Fale elektromagnetyczne. Polaryzacja, interferencja i dyfrakcja fal. Elementy optyki falowej i geometrycznej. Elementy akustyki, hałas. Elementy fizyki ciała stałego. Promieniotwórczość naturalna i sztuczna.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia zjawisk i procesów fizycznych w przyrodzie; wykorzystywania praw fizyki w technice i życiu codziennym; pomiaru i określania podstawowych wielkości fizycznych.

3. Kształcenie w zakresie chemii

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia i prawa chemii. Budowa atomu, układ okresowy pierwiastków. Własności pierwiastków. Związki chemiczne – rodzaje, budowa cząsteczki. Oddziaływania międzycząsteczkowe. Otrzymywanie, budowa i własności związków nieorganicznych i organicznych. Roztwory. Typy reakcji chemicznych. Elementy termodynamiki i kinetyki chemicznej. Elementy elektrochemii. Zjawisko osmozy. Zjawiska na granicach faz – adsorpcja. Budowa, własności i zastosowania materiałów polimerowych naturalnych i syntetycznych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia przemian chemicznych i ich znaczenia dla procesów przemysłowych.

4. Kształcenie w zakresie informatyki i komputerowego wspomagania prac inżynierskich

Treści kształcenia: Architektura systemów komputerowych. Podstawy algorytmiki. Bazy danych i relacyjne bazy danych. Kompilatory i języki programowania. Programowanie proceduralne i obiektowe. Systemy komputerowego wspomagania w technice. Komputerowe wspomaganie prac inżynierskich w drzewnictwie.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: korzystania z komputerowego wspomagania w rozwiązywaniu zagadnień technicznych.

5. Kształcenie w zakresie  nauki o materiałach

Treści kształcenia: Materia i jej składniki. Materiały inżynierskie: metalowe, polimerowe, ceramiczne, kompozytowe – struktura, własności, zastosowania. Zasady doboru materiałów inżynierskich. Podstawy projektowania materiałowego. Źródła informacji o materiałach inżynierskich, ich własnościach i zastosowaniach. Umocnienie metali i stopów oraz kształtowanie ich struktury i własności metodami technologicznymi (krystalizacja, odkształcenie plastyczne, rekrystalizacja, obróbka cieplno-plastyczna, przemiany fazowe podczas obróbki cieplnej, dyfuzja, pokrycia i warstwy powierzchniowe). Warunki pracy oraz mechanizmy zużycia i dekohezji (własności mechaniczne, odporność na pękanie, zmęczenie, pełzanie, korozja, zużycie trybologiczne). Stale, odlewnicze stopy żelaza, metale nieżelazne i ich stopy. Materiały spiekane i ceramiczne, szkła i ceramika szklana. Materiały polimerowe i kompozytowe. Nowoczesne materiały funkcjonalne i specjalne. Metody badania materiałów.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: doboru materiałów do zastosowań technicznych pod kątem kształtowania ich struktury i własności.

B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH

1.     Kształcenie w zakresie nauki o drewnie

Treści kształcenia: Podstawy wiedzy biologicznej i technicznej o drewnie, jego własnościach i zachowaniu w różnych warunkach. Użyteczność drewna jako odnawialnego surowca i tworzywa. Pochodzenie i tworzenie się drewna. Budowa drewna na poziomie ultramikroskopowym, mikroskopowym i makroskopowym. Identyfikacja gatunków drewna. Patologie drewna. Fizyczne i mechaniczne własności drewna. Degradacja drewna. Trwałość drewna. Sposoby ochrony drewna.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia budowy, właściwości i wad drewna; racjonalnego wykorzystywania drewna w procesach technologicznych; rozpoznawania czynników i objawów niszczenia drewna i tworzyw drewnopochodnych; prowadzenia zabiegów ochronnych; stosowania środków ochrony drewna.

2.     Kształcenie w zakresie technologii chemicznej i przetwórstwa drewna

Treści kształcenia: Chemiczne własności celulozy, ligniny, hemiceluloz, substancji ekstrakcyjnych. Procesy technologiczne. Rozwłóknianie drewna i wytwarzanie mas celulozowych. Rozkładowa destylacja drewna. Metody hydrolitycznego rozkładu holocelulozy na cukry proste. Wykorzystanie drzewnych wyrobów ubocznych. Klasyfikacja tworzyw drewnopochodnych. Charakterystyka surowców stosowanych przy wytwarzaniu tworzyw drzewnych. Własności i zastosowania tworzyw drzewnych.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia procesów przetwórstwa drewna oraz technologii wytwarzania i uszlachetniania tworzyw drzewnych dla różnych dziedzin gospodarki; wyodrębniania składników drewna i oznaczania ich własności.

3. Kształcenie w zakresie obróbki drewna i tworzyw drzewnych

Treści kształcenia: Klasyfikacja surowca drzewnego. Procesy technologiczne mechanicznego przetwórstwa drewna wielko‑ i średniowymiarowego. Klasyfikacja wyrobów. Podział obróbki cięciem. Elementy budowy i geometria ostrza, ruch w procesie skrawania. Opór skrawania. Czynniki wpływające na dokładność obróbki. Budowa narzędzi, materiały narzędziowe. Klasyfikacja narzędzi. Klasyfikacja obrabiarek do drewna. Podstawowe zespoły obrabiarek. System drewno – woda – ciepło. Metody suszenia drewna. Jednoczesne działanie ciepła, wody i obciążenia na drewno. Wytwarzanie i właściwości klejów. Procesy klejenia. Ocena jakości spoin. Charakterystyka materiałów wykończeniowych i technologie ich nanoszenia. Ocena jakości powłok. Klasyfikacja obrabiarek do drewna. Podstawowe zespoły obrabiarek.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia procesów mechanicznego przetwórstwa drewna; klasyfikacji tarcicy; rozumienia procesów zachodzących przy obróbce drewna cięciem; stosowania narzędzi do obróbki sterowania cięciem; projektowania i racjonalizowania procesu suszenia drewna oraz jego hydrotermicznej obróbki; rozumienia zjawisk zachodzących przy sklejaniu tworzyw drzewnych; racjonalnego stosowania klejów; kontroli efektów klejenia; oceny materiałów stosowanych do wykańczania i uszlachetniania powierzchni tworzyw drzewnych.

4.     Kształcenie w zakresie ochrony środowiska

Treści kształcenia: Podstawy prawne związane z ekologią i ochroną środowiska. Polityka ekologiczna państwa. Procesy zachodzące w biosferze. Ochrona litosfery, hydrosfery i atmosfery. Ochrona przyrody i krajobrazu. Zanieczyszczenia naturalne i antropogenne oraz ich oddziaływanie na środowisko. Rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń. Monitoring zanieczyszczeń. Gospodarka wodna: ochrona wód powierzchniowych i podziemnych. Gospodarowanie powierzchnią Ziemi. Rekultywacja terenów zdegradowanych. Gospodarka odpadami – recykling surowcowy i materiałowy. Ochrona przed hałasem i wibracjami. Oddziaływanie przedsiębiorstwa na środowisko. Instrumenty ekonomiczne w ochronie środowiska. Koncepcja zrównoważonego rozwoju. Ekologia przemysłowa. Definicje, modele i systemy zarządzania środowiskiem i zarządzania środowiskowego. Najlepsze dostępne praktyki, techniki i technologie środowiskowe.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: uwzględniania aspektów ekologicznych i ochrony środowiska przyrodniczego przy podejmowaniu decyzji i aktywności technologicznej; rozumienia powiązań między zjawiskami globalnymi a antropopresją.

5. Kształcenie w zakresie termodynamiki technicznej

Treści kształcenia: Pojęcia podstawowe termodynamiki. Bilans substancjalny i energetyczny. Gazy doskonałe, półdoskonałe i rzeczywiste. Zasady termodynamiki. Przemiany i obiegi termodynamiczne. Przemiany fazowe. Para wodna jako czynnik termodynamiczny. Teorie wilgotnego powietrza, parametry wilgotnego powietrza. Podstawowe przemiany wilgotnego powietrza. Mechanizmy wymiany ciepła – przewodzenie, konwekcja, promieniowanie. Złożona wymiana ciepła. Ustalona i nieustalona wymiana ciepła. Ogólna charakterystyka wnikania ciepła.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia procesów przekazywania energii i ciepła; stosowania wiedzy z zakresu termodynamiki do rozwiązywania problemów technicznych.

6. Kształcenie w zakresie mechaniki technicznej, maszynoznawstwa i zapisu konstrukcji

Treści kształcenia: Statyka, kinematyka i dynamika punktu i układu punktów materialnych. Równowaga układów płaskich i przestrzennych – wyznaczanie nieznanych wielkości podporowych. Analiza statyczna belek, słupów, ram i kratownic. Kinematyka i elementy dynamiki bryły sztywnej. Ruch złożony. Przyśpieszenie Coriolisa. Naprężenia dopuszczalne, nośność graniczna i związki między stanem odkształcenia i naprężenia. Hipotezy wytężenia. Układy liniowo-sprężyste. Elementy mechaniki płynów. Grafika inżynierska. Rzut prostokątny. Geometryczne kształtowanie form technicznych. Normalizacja i unifikacja zapisu konstrukcji. Odwzorowanie i wymiarowanie elementów maszynowych. Schematy i rysunki złożeniowe. Graficzne przedstawianie połączeń elementów maszyn. Oznaczanie cech powierzchni elementów. Wprowadzanie zmian. Proces konstruowania i wytwarzania maszyn. Tolerancje i pasowania, chropowatość powierzchni, odchyłki kształtu i położenia. Połączenia nierozłączne i rozłączne. Łożyska i łożyskowanie. Osie i wały. Mechanizmy śrubowe. Sprzęgła. Hamulce. Przekładnie cierne, pasowe, z paskiem zębatym, łańcuchowe i zębate. Maszyny i ich klasyfikacja. Napędy. Mechanizmy do zmiany ruchów. Pompy, sprężarki i wentylatory. Procesy i systemy eksploatacji maszyn. Niezawodność i bezpieczeństwo oraz diagnostyka techniczna maszyn.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozwiązywania problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki klasycznej; modelowania zjawisk i układów mechanicznych; projektowania maszyn; dokonywania obliczeń wytrzymałościowych; graficznego przedstawiania elementów maszyn i układów

7. Kształcenie w zakresie metrologii i systemów pomiarowych

Treści kształcenia: Podstawy teorii pomiarów. Przetworniki pomiarowe. Charakterystyki statyczne i dynamiczne przetworników pomiarowych i pozostałych elementów toru pomiarowego. Przetwarzanie i rejestracja sygnałów analogowych i cyfrowych. Analiza błędów statycznych i dynamicznych. Metrologia techniczna. Metody i narzędzia pomiarowe do oceny dokładności wymiarów. Metody i sposoby oceny struktury geometrycznej powierzchni. Współrzędnościowa technika pomiarowa. Pomiary elementów maszyn o złożonej postaci.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: posługiwania się aparaturą pomiarową; stosowania metrologii warsztatowej; szacowania błędów pomiaru.

8. Kształcenie w zakresie automatyki

Treści kształcenia: Pojęcia podstawowe oraz własności statyczne i dynamiczne elementów oraz układów liniowych i nieliniowych automatyki. Obiekt regulacji i dobór regulatorów. Analiza pracy układu automatycznej regulacji. Jakość regulacji. Automatyka układów złożonych. Roboty i manipulatory. Podstawy sterowania i programowania robotów.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: stosowania układów automatyki i automatycznej regulacji w technice.

9. Kształcenie w zakresie elektrotechniki i elektroniki

Treści kształcenia: Elektrostatyka i elektromagnetyzm. Obwody elektryczne prądu stałego i przemiennego. Moc i energia w obwodach jednofazowych i trójfazowych. Transformator. Maszyna szeregowa i bocznikowa prądu stałego oraz asynchroniczna i synchroniczna prądu przemiennego. Silniki elektryczne. Struktura i projektowanie napędu elektrycznego. Elementy półprzewodnikowe. Sposoby wytwarzania drgań elektrycznych, generatory. Układy prostownikowe i zasilające. Układy dwustanowe i cyfrowe. Układy elektroniczne – pomiarowe i napędowe. Elementy techniki mikroprocesorowej. Architektura mikrokomputerów.

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: projektowania i analizy elektrycznych układów napędowych oraz układów sterowania maszyn.

IV. PRAKTYKI

Praktyki powinny trwać nie krócej niż 4 tygodnie.

Zasady i formę odbywania praktyk ustala jednostka uczelni prowadząca kształcenie.

V. INNE WYMAGANIA

1.      Programy nauczania powinny przewidywać zajęcia z zakresu wychowania fizycznego – w wymiarze 60 godzin, którym można przypisać do 2 punktów ECTS; języków obcych – w wymiarze 120 godzin, którym należy przypisać 5 punktów ECTS; technologii informacyjnej – w wymiarze 30 godzin, którym należy przypisać 2 punkty ECTS. Treści kształcenia w zakresie technologii informacyjnej: podstawy technik informatycznych, przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne, bazy danych, grafika menedżerska i/lub prezentacyjna, usługi w sieciach informatycznych, pozyskiwanie i przetwarzanie informacji – powinny stanowić co najmniej odpowiednio dobrany podzbiór informacji zawartych w modułach wymaganych do uzyskania Europejskiego Certyfikatu Umiejętności Komputerowych (ECDL – European Computer Driving Licence).

2.      Programy nauczania powinny zawierać treści humanistyczne w wymiarze nie mniejszym niż 60 godzin, którym należy przypisać nie mniej niż 3 punkty ECTS.

3.      Programy nauczania powinny przewidywać zajęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii.

4.      Przynajmniej 50% zajęć powinny stanowić seminaria, ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne lub projektowe, względnie pracownie problemowe.

5.      Student otrzymuje 15 punktów ECTS za przygotowanie pracy dyplomowej (projektu inżynierskiego) i przygotowanie do egzaminu dyplomowego.

ZALECENIA

1.      Wskazana jest znajomość języka angielskiego.

2.      Przy tworzeniu programów nauczania mogą być stosowane kryteria FEANI (Fédération Européenne d'Associations Nationales d'Ingénieurs).

lista kierunków:

Technologia drewna - studia inżynierskie